In het vroege voorjaar van 2015 (maart) hebben we een kort bezoekje gebracht aan Sauerland. Willingen was onze hoofdbestemming, daar over later meer.
Voor we Willingen bereikten hadden we nog twee overnachtingen gepland. De eerste in een heel klein plaatsje (Hörstel) met een bijzonder hotel: Hotel Xtra-Gleis. Dit hotel is een verbouwd stationnetje. Het spoor en de perrons zijn nog normaal in gebruik maar het gebouwtje is nu hotel/restaurant. Kleinschalig en vriendelijke mensen. In de vloer van het hotel ligt nog een smalspoor. Gewoon een grappig hotelletje en binnen hoor je bijna niets van de langsrijdende treinen.
Onze tweede stop was in het plaatsje Soest (Söst). Meestal rijd je daar voorbij op weg naar Kassel of zo. Maar het plaatsje is zeker de moeite waard om eens wat beter te bekijken.
Veel mooie echt oud vakwerk en een oude stadswal. Wij hebben heerlijk gegeten in de oude brouwerij. Voor de verandering eens weer zo’n typisch oude duitse herberg: veel donker hout en kleine zaaltjes. Een prachtige sfeer.
Vlak onder Soest ligt de Möhnesee. Een stuwmeer met een prachtige dam. Die is in de oorlog vernield maar in iets meer dan honderd dagen weer opgebouwd.
En dan nu Willingen. Hoe kom je daarbij zou je zeggen. Nou dat zit zo: Eind januari keek ik bij toeval naar schansspringen – wereldbekerwedstrijden – en de beelden van de omgeving waren zo mooi, met een prachtig gelegen schans, en betrekkelijk dichtbij huis (350 km), goed te doen voor een kort uitstapje zeg maar. Ons hotelletje lag tot onze grote verrassing dicht bij de schans. Nog geen 800 meter lopen en we stonden aan de voet van de grootste skischans ter wereld: de “Mühlenkopfschanze”. De nacht voor onze aankomst had het nog flink gesneeuwd, er lag 15 cm verse aanwinst. Dat leverde natuurlijk prachtige plaatjes op en oh wat was die schans hoog. Bijzonder om eens zo te zien. Er zijn er ook diverse hellingen en kabelbanen in Willingen. Daar werd nog volop gebruik van gemaakt. Tuurlijk hebben wij ons ook naar boven laten brengen. Vanuit de skihut, compleet met “ Heidi-muziek” en heerlijke gluhwein, hebben we genoten van al die activiteit en het prachtige landschap. Boven op de berg staat ook nog een 62 meter hoge toren met uitzichtsplatform. Met de gratis lift naar boven. Elke hotelgast krijgt trouwens een pasje met heel veel kortingen voor de duur van het verblijf. De kabelbanen zijn gratis, maar ook al het openbaar vervoer. Tot aan Kassel toe kun je gratis met de trein. En vergeet niet de toegang tot vele kastelen, musea en zwembaden. De “MeineCard” is echt heel aantrekkelijk.
Ook op loopafstand van ons hotel vonden we een prachtig restaurant: Gutshof Itterbach. We hebben daar genoten van een prachtig 3-gangen menu met alles er op en er aan. Amuses, bijbehorende drankjes, een gerant die haar vak beheerste en wist met haar gasten om te gaan. Het was er beslist niet formeel, maar waar wordt nog je zilveren bestek uitgelegd met handschoentjes aan? Wij hadden het nog nooit meegemaakt.
In de omgeving van Willingen ligt ook Winterberg. Wij vonden het een dorp van niets. Dat in tegenstelling tot Krombach. Een bescheiden plaatsje met een kleine Altstadt met natuurlijk prachtig vakwerk. Leuk om even een kijkje te nemen.
En niet te vergeten: Warstein. Niet zozeer vanwege het dorp als wel om de brouwerij: Warsteiner. Midden in het dorp staat een prominent gebouw: de auto parkeren en uitstappen, maar het bleek het hoofdkantoor te zijn, de brouwerij en het bezoekerscentrum liggen buiten het dorp. Het was even zoeken, maar we hebben het gevonden. Het bezoekerscentrum WarsteinerWelt, immens groot, plek voor honderden bezoekers, maar nu erg rustig. Elke twee uur een rondleiding en wij troffen het, die was net vijf minuten onderweg. We zagen het niet zitten om zo lang te wachten, een bezichtiging blijft op ons lijstje staan. Voor de echte liefhebbers: er is ook een camping en een groot terrein om luchtbalonnen te laten op stijgen.
Onderweg naar Nederland hadden we nog ruimte voor één overnachting. Tijdens onze internet zoektocht zagen we hele aparte foto’s van het dorpje Freudenberg. Schitterende opnames van een oud vakwerkdorp: allemaal witte huisjes. De foto’s waren vanuit een vlieger ofzo genomen. Althans zo leek het, maar toen we er eenmaal waren, bleek dat iedereen deze foto’s ook kon nemen: Naast het dorp ligt het park op een heuvel, met dat prachtige uitzicht. Het is een wonder dat het dorp er nog zo uit ziet. In 1455 en in 1565? Hebben er verschrikkelijke branden gewoed. De boel is ook weer opgebouwd in dezelfde stijl en vanaf 1978 wordt het onderhouden en in stand gehouden door de gemeenschap. Wij vonden het een aangename verrassing.
